Osobowość różnicuje wpływ rozmiarów naczynia na wielkość porcji

Wzrastająca wielkość naczynia czy talerza inaczej wpływa na dzieci ekstra- oraz introwertywne.

Naukowcy z Uniwersytetu Cornella oraz Uniwersytetu w Groningen badali dzieci w wieku 6-10 lat. Na początku śniadanie serwowali dorośli. Maluchom dawano dużą miseczkę i proszono, by powiedziały, ile płatków im nałożyć i jaką ilością mleka je zalać. Innego dnia rządziły dzieci. Dawano im do dyspozycji duże lub małe naczynie, do którego można było nałożyć dowolną ilość jedzenia.

Nauczyciele i opiekunowie oceniali na skali od 1-9 stopień nasilenia ekstra- oraz introwersji każdego dziecka. Wyniki uśredniano. Ilość nałożonego przez dorosłego lub samo dziecko jedzenia mierzono dzięki zamontowanym w stołach wagom. Później porównywano wielkość porcji ekstra- oraz introwertyków.

Okazało się, że w warunkach samoobsługi wielkość miseczki (wskazówka zewnętrzna) z o wiele większym prawdopodobieństwem wpływała na ekstrawertywne dzieci. Do dużego naczynia nakładały sobie o 33,1% więcej śniadania, podczas gdy u introwertyków porcja rosła wtedy zaledwie o 5,6%. Przewaga introwertywnych dzieci występowała jednak tylko podczas samodzielnego nakładania. Gdy posiłek serwowali dorośli, obie grupy składały zamówienie na większą ilość płatków w dużej misce.

Koert Van Ittersum i Brian Wansink uważają, że skoro podczas samoobsługi dzieci ekstrawertywne silnie poddają się wpływowi wskazówek zewnętrznych, zapełniając duże naczynia po brzegi, lepiej, by posiłki serwowali im dorośli. Ponieważ w identycznej sytuacji introwertywne maluchy z mniejszym prawdopodobieństwem określają wielkość porcji w oparciu o samą wielkość miseczki, to by uniknąć odchylenia spowodowanego rozmiarami naczynia, rodzice powinni im pozwolić na samodzielne nakładanie pokarmów.

porcja naczynie miska talerz jedzenie dzieci ekstrawertyk introwertyk Koert Van Ittersum Brian Wansink